There´s no S in Think

Toen de rouwauto wegreed
leek alles even stil te staan
De vogels zwegen, de takken ruisden niet
Autos waren stil

Het geluid kwam terug toen een koerier
Die respectvol zijn busje langs de kant had gezet
Met iets teveel enthousiasme weer optrok
Nadat de wagen hem voorbij was gereden

De betovering was verbroken
Het leven ging gewoon weer door
Alsof er niets was veranderd

Toch is alles anders
Een persoon lijkt weinig te veranderen
In het grote geheel
Toch is dat niet waar

Een nalatenschap wilde je hebben
En dus zal je die krijgen
Het materiaal heb je al
Voor ons neergelegd

Zoals altijd is het de tijd
Die alles inhaalt
Het is zoals het is
En niet anders

Of zoals je zelf plachtte te zeggen:
´I don´t have a fucking choice do I?´

Je had wel een keuze,
En gelukkig heb je die gemaakt
Zodat we hebben kunnen genieten
Van een betere versie van jou

Ik had het je gegund dat
Je wat langer had kunnen genieten
Van je hervonden vrijheid

Maar het is zoals het is
En daarmee dus goed

Newsflash

Het kan zijn
Dat we klaar zijn
Met het verleden

Maar ik ben bang
Dat het verleden
Niet klaar is

Met ons

Blackstar

De man die mij leerde
dat het oke is om een freak te zijn
en het niet erg is om vrouwenkleren te dragen
als ze lekker zitten
is niet meer

Ziggy Stardust
Aladin Sane
The Thin White Duke
Bestormer van het heelal
A mad genius

Meerdere malen redde hij mij
Van de eenzaamheid
Er was altijd troost
in Rock ‘n Roll suicide
Sound and Vision
V2 Schneider

Voor hem ging ik naar Berlin
Om iets te zoeken dat sinds 1978
niet meer bestond
Helden waren we
Maar geen leuke helden

Ashes to Ashes
Funk to funky
We know major Tom is a junky
Strung out in heaven´s high
Hitting an all time low

Bowie was een all time high
De eerste natuurlijke die ik kreeg

Ik zal je missen

Armoe

Na het verdriet
En de woede
Komt het medelijden

Voor de idioten
Die hun minderwaardigheidscomplex
Verwarren met geloof

En daarmee beperkt als zij zijn
Alles verwoesten
Wat zij niet kunnen begrijpen

Omdat dat nu eenmaal makkelijker is
Dan om te proberen van elkaar te leren
Dat is terrorisme

Zielig
Treurig
En armoedig

Vluchtelingen

Terwijl wij in Peru tot hoge hoogtes klommen en ons vol aten met panfluitklanken, dreigde er in Europa een ramp.

Tweedeling, tentenkampen, onderbuiken.

Toen ik S. tijdens een van onze laatste ontbijten in Cusco, een stuk voor wilde lezen uit de Volkskrant, over rellen in Purmerend, omdat mensen een schuilplaats zochten, en anderen het daar niet mee eens waren, zei zij dat ze het nog niet wilde weten.

Ik gaf haar gelijk.
Nog even niet weten.

Maar ik moest het weten
En ik heb het geweten.

Na het lezen schaamde ik mij voor de vanzelfsprekendheid van intolerantie
en voor mijn eigen laffe, afwachtende houding, die zo anders is dan die van S., die na een nare droom heeft besloten om vrijwilligerswerk te gaan doen in de plaatselijke noodopvang, iets waar ik zelf niet op gekomen ben, omdat ik egocentrisch ben en vind dat ik al zoveel doe. (wat een leugen is)

Zij is zo veel beter dan ik, wat ben ik een bofkont.

Maar nu kan het echt niet meer
Op de barricaden!
Al is het maar om te voorkomen
dat achteraf zal blijken
dat alles altijd voor niets is geweest.

Voor Joost

Ze lag in mijn armen en was verdrietig. Ik begreep niet zo goed waarom waarna zij mij vertelde dat ze zich voorstelde hoe vreselijk eenzaam de schrijver moet zijn geweest voordat hij een einde aan zijn leven maakte. Zo had ik er nog niet naar gekeken. Zoals altijd was ik vanaf het moment dat ik het nieuws hoorde bezig om er een verhaal van te maken en probeerde ik mij te herinneren wat ik allemaal van de schrijver had gelezen. Vrij snel kwam ik tot de conclusie dat hij veel had geschreven en dat het eigenlijk allemaal goed was. Van zijn romans tot zijn essays. Vooral zijn essays. Ik vond het fijn om in 1 boek zowel over Madonna als over Schoppenhauer te lezen. Dit was een man die niet bang was geweest om zogenaamde hoge kunst hetzelfde platform te geven als de lagere kunsten, en dat nog lang voordat de hipsters dit ironisch inzetten en het tot iets hols en lelijk maakten. Er was niets ironisch aan zijn schrijfsels. Het was allemaal even serieus, goed doordacht en op het obsessieve af. Daar had ik mij als puber in herkend. Je kunt ergens pas een mening over hebben als je er alles aan gedaan hebt om je in een onderwerp te verdiepen. Dat het ook een goede manier is om niet met de werkelijkheid bezig te hoeven zijn was voor mij een mooi extraatje.
 
Maar S. had gelijk, zoals zij altijd gelijk heeft. Wat moet het eenzaam zijn voordat je zo’n beslissing neemt. Kinderen die achterblijven, vrienden die zich afvragen of ze niets hadden kunnen doen, het zoveelste talent dat naar de kloten is. Mijn denken werd even stopgezet. Ik streelde wat door haar haar en veegde de tranen van haar wangen. Haar tranen deden mij beseffen dat dit een menselijk drama is, en geen verhaal. Het gaat niet over mij of over wat ik allemaal van deze man geleerd heb. Het gaat om een leven, en even was ik dat uit het oog verloren, omdat ik zo graag heb dat alles te vatten is binnen het vastomlijnd kader van woorden zodat ik niet hoef te voelen dat sommige zaken oneerlijk, pijnlijk en moeilijk te aanvaarden zijn.

Dromen over een nageslacht

When I became the sun
I shone life into the man’s hearts

Als het aan mij ligt dan zien ze niet wat ik gezien heb en worden ze behoed voor mijn fouten. Ik geloof dat ik het al iets beter doe dan diegenen voor mij en misschien doen zij het nog beter dan ik. Het lijkt mij bijzonder om als ouder van je kind te kunnen leren.

Toen het kwaad reeds geschied was, ik was toen 9, zon ik op wraak en door de jaren heen heb ik deze ook gekregen. Een voor een heb ik ze met gelijke munt terug betaald maar het haalde niets uit. De angst verdween niet en de leegte bleef. Soms, als ik bij mijn ouders ben, zie ik een of twee van de daders lopen. Vaak met vrouw en kind en dan vraag ik mij af of zij mij nog zouden kennen, of ze beseffen wat een impact zij gehad hebben op mijn leven.

Geef ik hun de schuld? Nee, niemand is verantwoordelijk voor het verzieken van iemands leven. Dat doe je toch echt zelf. Dagelijks heb ik weer de keuze om te bepalen in hoeverre ik mijn verleden tegen mij laat gebruiken. Ik ben net zo goed dader als slachtoffer, alles is in balans dus het heeft geen zin om het verleden teveel invloed te laten hebben.

Maar soms denk ik er aan terug en dan hoop ik dat het mijn kinderen bespaart mag blijven en dat zij uit zichzelf normaal functionerende en vooral gelukkige mensen worden, zonder dat ze hoeven te zien wat ik heb gezien en zonder dat ze de fouten maken die ik heb gemaakt.

Mening

Troost

Lieve Zwaluw

Huil niet
Maar houd je vast
Aan het nestje
Dat ik voor je bouw

Pantani (Bedwing jezelf)

Daal af in de duisternis
Blijf daar
En kom er dan levend uit